آندره بازن (به فرانسه: André Bazin) (۱۸ آوریل ۱۹۱۸- ۱۱ نوامبر ۱۹۵۸) سرشناس‌ترین و تأثیرگذارترین نظریه‌پرداز و منتقد فرانسوی فیلم بود که با رشته‌ای از مقالات به ایجاد و تأسیس نظریه‌ای موسوم به نظریه میزانسن همت گماشت.او در آنژر به دنیا آمد. بازن به همراه ژاک دونیول والکروز در سال ۱۹۵۱ نشریهٔ کایه‌دوسینما یا دفترهای سینمایی را تأسیس کردند. در این نشریه بسیاری از منتقدین و فیلمسازان آیندهٔ موج نوی فرانسه مقالاتی نگاشتند. او خود در این نشریه مقالاتی نگاشت که عموماً پس از مرگش به صورت کتاب‌هایی منتشر شدند.
آندره بازان را یک نظریه‌پرداز واقع‌گرا در سینما می‌خوانند. او اعتقاد شدیدی به استفاده از نماهای باز و برداشت‌های بلند داشت. به عبارتی به جای بهره بردن از مونتاژ و تقطیع نماها به میزانسن و استفاده از عمق نما باور داشت. او همچنین اعتقاد داشت که سینماگر باید دیدگاه‌های شخصی و سبک منحصر به خود را دنبال کند از این رو بر روی فرانسوا تروفو و نظریهٔ مؤلف تأثیر فراوانی گذاشت.
این کتاب در اصل ترجمه سلسله مقالاتی است که در کتابی تحت عنوان What Is Cinema توسط هیو گری جمع آوری شده و در سال ۱۹۷۱ منتشر شده است. این کتاب اولین بار در سال ۱۳۷۶ توسط بنیاد سینمای فارابی منتشر شد که همینک بسیار کمیاب است. چند سال بعد انتشارات هرمس این کتاب را در یک جلد منتشر کرد.
در این کتاب که با قلم و نثر زیبای محمد شهبا به فارسی برگردانده شده و با یادداشت هایی از ژان رنوار و فرانسوا تروفو همراه است با مفاهیم بنیادی زیبایی شناسی سینما آشنا می شویم.
کتاب گویا : نقد رمان فلسفی ژاک قضا و قدری 